تخیلی که نداریم!

 

ما داستان تخیلی نداریم !

خیلی وقته دارم به این موضع فکر می کنم که چرا نقش تخیل اینقد در آثار هنری ما بخصوص در ادبیات و سینما کمه ؟ آیا کمبود یا  نبود تجهیزات سخت افزاری  برای به انجام رساندن پروژه های علمی تخیلی نشان از کم اهمیتی  این شاخه  در بین هنر مندان ما نبوده است  .

اگر از سینما و بهانه نبود امکانات بگذریم  ، به ادبیاتی میرسیم که برای نوشتن ژانر علمی تخیلی نیاز به ابزار اضافی نسبت به دیگر موضاعات ندارد و همان قلم کاغذ قدیمی یا تایپ امروزی کافی است ..اما باز خبری از ژانر علمی تخیلی نیست ،  نویسندگان هم دلیلش را نبود حمایت مسولان و مخاطب  می دانند .

چرا باید به پیاده روی اربعین نرویم یا برویم ؟

با ر اول سال 90 به پیاده روی اربعین رفتم در یک سفر کاری با یک گروه 18 نفری مستند ساز ، من ، عکاس گروه بودم . چند روزی در نجف ، چند روزی در کربلا و چند روزی دربین راه بودم . خوشم نیامد .کشوری جنگ زده و فقیر ، دستشویی های  گرفته سیمانی و مسیر های پر از زباله البته بدون موش وسوسک (خدا نیارد آن روزی که پای موش های وارداتی تهران به آنجا باز شود ، موش ها از سرو کول زوار بالا خواهند رفت ) بدلیل فرصت کم و مشغله کاری نشد در جمعیت بُر بخورم . از پشت ویزور می دیدمشان وبا خود می گفتم : چرا ؟ مگر کار ندارند ؟ 10 روز ، پیاده روی ! 

در این مسیر کثیف قدم می گذارند که چه ؟ چه بار هزینه ای گزافی را بر دوش دولت در حال جنگ خود می گذارند ؟ و کلاً به دلیل اینکه دومین بارم بود که پارا بیرون از مرز می گذاشتم  ، این خارج با خارج های که تصاویرش را دیده بودم تومنی چند زار فرق داشت ، حالم گرفته شد .